-
1 kara
kara [kara] fStrafe f\kara cielesna körperliche Züchtigung f\kara pieniężna Geldstrafe f\kara grzywny Bußgeld nt\kara więzienia Freiheitsstrafe f\kara śmierci Todesstrafe fodbyć/ponieść karę eine Strafe verbüßen/bestraft werdenpodlegać karze einer Strafe unterliegenzabronić czegoś pod karą... etw unter Strafe... verbieten -
2 kara
-
3 odpokutować
odpokutować [ɔtpɔkutɔvaʨ̑]vt perf -
4 ponosić
ponosić1 (ponoszę) < ponieść> (poniosę) koszty, ryzyko, odpowiedzialność tragen; klęskę, straty erleiden; karę bekommen;ponosić śmierć ums Leben kommen;ponosić winę Schuld haben (za A an D);poniósł go temperament sein Temperament ist mit ihm durchgegangen;poniosło go er ist außer sich geraten, er hat die Kontrolle verlorenponosić2 pf (ponoszę) dziecko, buty (eine Weile) tragen
См. также в других словарях:
doigrać się — Ponieść karę lub konsekwencje swojego złego zachowania Eng. (Of a person) To come to a bad end, especially to get the punishment one deserves … Słownik Polskiego slangu
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
nieposłuszeństwo — n III, Ms. nieposłuszeństwowie, blm «brak posłuszeństwa, niewypełnianie rozkazów, niestosowanie się do nakazów, poleceń; krnąbrność» Jawne nieposłuszeństwo. Ponieść karę za nieposłuszeństwo … Słownik języka polskiego
odpokutować — dk IV, odpokutowaćtuję, odpokutowaćtujesz, odpokutowaćtuj, odpokutowaćował, odpokutowaćowany rzad. odpokutowywać ndk VIIIa, odpokutowaćowuję, odpokutowaćowujesz, odpokutowaćowuj, odpokutowaćywał, odpokutowaćywany «odbyć, odprawić pokutę; ponieść… … Słownik języka polskiego
beknąć za coś — Ponieść konsekwencje lub karę; odpowiedzieć za coś Eng. To become responsible for the consequences, especially of someone else s wrongdoings … Słownik Polskiego slangu
odcierpieć — dk VIIa, odcierpiećpię, odcierpiećpisz, odcierpiećcierp, odcierpiećpiał, odcierpiećpieli, odcierpiećpiany «znieść cierpienia do końca; ponieść cierpienia za coś» Odcierpieć winę. ◊ Odcierpieć karę «odbyć karę» ◊ pot. Odcierpieć swoje, za swoje… … Słownik języka polskiego
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
beknąć — dk Va, beknąćnę, beknąćniesz, beknąćnij, beknąćnął, beknąćnęła, beknąćnęli 1. forma dk czas. beczeć (p.) 2. forma dk czas. bekać (p.) 3. pot. «ponieść za coś odpowiedzialność, zwłaszcza materialną; zapłacić za coś dużo pieniędzy» Grubo beknąć za… … Słownik języka polskiego